Op doortocht van Cayeux sur Mer naar Nijmegen blijkt – zoals te verwachten was – Brugge een geschikte plaats voor een toevallige tussenstop. Het Vlaamse pronkjuweel op Unesco-lijst van Werelderfgoed trekt talloze bezoekers, uiteraard op de Grote Markt maar ook in de kerken en musea. Na het bezoek aan het beroemde Belfort en het fraaie Stadhuis treffen we – ook bij toeval – de expositie ‘Mindscapes van de Vlaamse keramist Frank Vanhooren: enkele tientallen minibustes van oude(re), meestal in diep gepeins verzonken mannen. Een deel van de figuren doet, ook door de zwartgrijze kleur, nogal somber aan. Een ander kleurrijker deel spreekt, hoewel vrolijkheid ver te zoeken lijkt, sterk tot de verbeelding, ook door de soms mysterieuze titel, die de kunstenaar op de sokkel van de beelden heeft geplakt. De beelden drukken kennelijk uit, wat de kunstenaar in zijn omgeving waarneemt. Frank Vanhooren legt ons zelf de kleurverschillen uit. De zwart-grijze beelden zin bij hogere temperatuur gebakken om weer en wind te kunnen doorstaan. De figuren met de meestal aardse kleuren – gebakken bij ruim 1000 graden – zijn bedoeld voor binnen: stille en eenvoudige ‘critineske’ beelden, waarin de kunstenaar de ziel van de mens probeert bloot te leggen. ‘Droombeeld van een eenzame’ gaat mee naar Nijmegen, herinnering aan een bijzondere ontmoeting met een bevlogen kunstenaar, die de samenleving anno 2013 met eigen ogen beziet en weergeeft. Wie een indruk wil krijgen van Frank Vanhooren’s werk hoeft niet naar Brugge of Desselgem: zijn website biedt een boeiende kijk op de keramische figuren van Frank Vanhooren.