Het Europees Parlement heeft de bestendiging van het klimaatbeleid geen goede dienst bewezen door het voorstel van de Europese Commissie om de z.g. backloading, de veiling van nieuwe CO2-emissierechten, uit te stellen. Van een structurele maatregel was weliswaar geen sprake, wel van een helder signaal voor bedrijven en burgers dat duurzame ontwikkeling geboden blijft. Opnieuw wordt duidelijk, dat economie zwaarder weegt dan ecologie, en dat gefragmenteerde – lees: eigen – belangen hoger scoren dan een gezamenlijke inzet voor een doel, dat verder van eigen huis of haard ligt. Daarbij komt het onvoldoende inzicht in de werking van financiële beleidsinstrumenten, zowel nationaal als internationaal. Sturing met op de marktfilosofie gebaseerde instrumenten is aanzienlijk lastiger dan traditionele fiscale regelgeving. Kijk maar naar het (te grote) gemak waarmee het instrument van de omzetbelasting wordt gehanteerd. Hopelijk leidt de overigens krappe afwijzing van backloading tot een betere, structurele aanpak van het klimaatvraagstuk, met heldere doelen en werkbare middelen. Duurzame ontwikkeling mag niet in mooie woorden zonder inhoud te blijven steken.
Goed te lezen dat @adlansink voor Backloading is en pleit voor structurele verscherping van het ETS @AgnesMulderCDA
@Hans_Gruenfeld