Even naar Antwerpen

Met Pär Larshans en Graham Aid naar World Resources Forum: Closing Loops – Transitions At Work

Gevel van Museum aan de Stroom

Enkele weken na de jaarwisseling vroeg Par Larshans Sustainability Corporate Resposibilit and PA Officer van de Ragn-Sells Groep in Stockholm of ik in 2019 opnieuw naar Zweden wilde komen. Mijn bezoek in juni 2018 was goed bevallen. Hij dacht aan twee bijeenkomsten in Stockholm en bovendien aan een bezoek aan Arendal in Noorwegen met de actieve deelname aan een conferentie over circulaire economie. Na mijn toezegging zouden we tijdens het World Resources Forum (WRF) in Antwerpen, waar hij met collega Graham Aid een workshop zou houden, over de invulling van mijn nieuwe trips naar Scandinavië overleggen. Die workshops over afvalbeheer en innovatie vonden plaats op 26 februari 2019, de tweede dag van WRF: Closing loops – Transitions at work.

Met Graham Aid (Rain-Sells Group) at the entrance of the Flanders Meeting & Convention Center Antwerp: the place of World Resources Forum 2019

Zo kom je nog eens ergens. Die al eerder gebruikte woorden werden opnieuw waar in de befaamde Vlaamse Havenstad. Twijfelend tussen auto en trein koos ik vanwege de (te) korte overstaptijd in Breda en mogelijke vertragingen toch voor de Volvo V60. De vertrektijd van 7.00 uur zou mij op tijd – zo tegen kwart over negen – op het Koningin Astridplein brengen: de plaats van een mooie parkeergarage en ook van het FMCCA: het Flanders Meeting & Convention Centre, waar het World Resource Forum plaats vond. Files bij Eindhoven en Ranst, vlak voor Antwerpen zorgden desondanks voor vertraging. Ik trof Par Larshans even over half tien in de hal, waar hij mijn accreditatie al had geregeld.

Een selfie met stafleden van FostPlus: PR-Manager Fatima Boudjaoui en Marketing Manager Adriaan Lowet

De workshop ‘There is no such thing as waste – true or false’ leidde na een interessante discussie met de inleiders waaronder Par Larshans (die de innovatie-strategie van Ragn Sells belichtte aan de de hand van de door terugwinning van fosfaten via de ArcPhos-technologie)  tot het niet of nauwelijks verrassende antwoord ‘true’. Afval is (of bevat) inderdaad veel grondstoffen. Over de wijze waarop de stelling ‘waste is a source of resources’ waargemaakt kan worden liepen de meningen wel uiteen. Van bovenaf of juist van onderop, met of zonder inbreng van de overheid, en met welke instrumenten: normstelling, belastingen, subsidies en zo voorts.

Mieke Vercaeren – Hoofd Sustainable Groups van Colruyt – is blij meet haar exemplaar van Challenging Changes

Par Larshans had de avond voor de trip naar Antwerpen al laten weken, dat in zijn bloed infecties waren aangetroffen, De artsen van het ziekenhuis in Antwerpen, waar hij onderzocht was, wilden hem niet laten gaan. Maar Par wilde de deelnemers van de workshop niet teleurstellen. Na zijn voordracht en de daaropvolgende discussie vetrok hij weer naar zijn hotel. Graham Aid die zich intussen bij ons had gevoegd zorgde voor de verdere begeleiding, onder meer naar een van de ‘Interactive Deep-Dive-Sessions. Wij kozen voor het thema E-Circular Lab, waar na een zestal ‘pitches’ een interactieve discussie met de deelnemers uiteenlopende ideeen opleverden over de vraag hoe materialen en producten een tweede en derde leven kon worden bezorgd.

Landmark in Antwerpen: Oude Kraan bij Bonapartedok. Op de achtergrond: Restaurant De Batavier (in het witte, ronde hoekpand)

Met Graham Aid belandde ik aan de tafel, waar de ‘pitch’ over de inzet van robotica en artificial intelligence (AI) uitgangspunt voor het brainstormen was. De inleidster vroeg om oplossingen voor problemen waar zij bij de opzet en uitwerking van het project – de bouw van een (Spaanse) robot voor de scheiding van huishoudelijk afval tegen aan gelopen was. Zelf bracht ik een van mijn stokpaarden naar voren; het belang en het effect van bronscheiding, nog voor het moment waarop afgedankte spullen in het restafval terecht komen: merkwaardig genoeg een vroege vorm van handpicking, terwijl de afvalrobot bedoeld is om handpicking zoveel mogelijk te voorkomen. De oplossing ligt in de verzameling van data, de ontwikkeling van algoritmes en de inbouw van sensoren, die een vergaande scheiding moeten waarborgen.

Museum aan de Stroom, gezien vanaf de Sint Aldegondiskaai

Na de lunch bezocht ik een boeiend mini-seminar over het belangrijke thema ‘Circular economy as enabler for climate policy’. Daar werd de onbetwiste relatie tussen deze trending topics van meer zijden belicht en alom bevestigd. De laatste ‘Interactive Deep-Dive Session’, waar ik weer nieuwe inspiratie opdeed, betrof het alomtegenwoordige thema van de verpakkingen, met als host FostPlus: ‘Circularity in action: Plastic packaging waste, a 360 grade approach  on collecting, sorting and recycling’ met een boeiend betoog van Mieke Vercaeren (Colruyt). Aansluitend nodigde Graham Aid mij uit voor een diner in een typisch Belgisch restaurant, op een steenworp afstand van het MAS: het bijzondere Museum aan de Stroom om na te praten, af te spreken en te praten over verdere samenwerking. Zoveel lijkt zeker: in mei, juni en augustus voert ‘Challenging Changes’ mij weer naar Scandinavië. 

Eén gedachte over “Even naar Antwerpen

  1. Dag Ad, ik lees graag over je bijdrage aan de circulaire economie, via een bericht van de ladder van Lansink kwam ik op je site. Begin 60 reden we op de scooter van Nijmegen naar Wageningen. Het ging over calcium en magnesium bruggen voor je promotie bij van Os. Hartelijke groet hannie van schie uit Deventer

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.