Reisgenoten Ans Lansink en Sophie van Kempen goedgeluimd op weg naar Johannesburg

Met Challenging Changes naar WasteCon 2018: tweejaarlijks congres van de Zuid-Afrikaanse Associatie van Afvalbedrijven
In het vroege voorjaar van 2018 vroeg Leon Grobbelaar, de nieuwe president van het Institute of Waste Management of Southern Africa (IWMSA), of ik op de 24e editie van het tweejaarlijks congres WasteCon 2018 de openingstoespraak wilde verzorgen. Via de staf van ISWA had hij gehoord, dat mijn boek Challenging Changes mooi paste bij het thema van WasteCon 2018: Implementing the Waste Hierarchy. Ik accepteerde graag deze eervolle invitatie, weliswaar ver van huis maar de moeite van een interessante reis meer dan waard. Ik kocht zelfs een reisgids van Kaapstad, vanwege het aanvankelijke plan om na Johannesburg ook de mooiste stad van Zuid Afrika te bezoeken. Enkele maanden later verraste mij het ongedachte bericht over de toekenning van de ISWA Publication Award 2018 De officiële uitreiking zou op 23 october 2018 plaats vinden, tijdens het ISWA World Congres 2018 in Kuala Lumpur.

Na lange reis naar Johannesburg nog even een selfie van een fit drietal

Gedrieën op pad
Het bezoek aan Kaapstad moest dus worden ingeruild voor een opnieuw verre reis naar Kuala Lumpur, via een korte tussenstop in Dubai. Toen ik begin 2018 hoorde van mijn nominatie voor de ISWA prestigieuze Publication Award had ik boekdesigner Sophie van Kempen al gezegd: wanneer ik de ISWA-Award win, nodig ik je uit om mee te gaan naar Kuala Lumpur. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd. Haar enthousiasme bleef toen we besloten om de twee reizen aaneen te sluiten. Zo kon het gebeuren, dat we gedrieën – echtgenote Ans, Sophie van Kempen en ik – op de vroege zondagochtend door de moeder van Sophie naar Schiphol werden gebracht om aan een even avontuurlijke als – achteraf – onvergetelijke trip te beginnen. Enkele dozen met boeken hadden niet op eigen kracht maar op die van DHL Express de weg naar Johannesburg en Kuala Lumpur al weten te vinden.

Spiegel: Sophie  en Ad  in Apartheidsmuzeum

Sightseeing
Na een lange maar voorspoedige vlucht landden we ’s avonds laat in Johannesburg. De shuttle naar Emperor’s Palace – het complex met drie hotels, een ‘mall’ en het congrescentrum, waar WasteCon 2018 plaats zou vinden – vonden we snel. Emperor’s Palace ligt in Kempton Park, vlakbij het vliegveld. Gedrieën liepen we de volgende dag naar het congrescentrum, waar we ook alle drie een badge kregen. Op de eerste congresdag is er zowaar ruimte voor sightseeing. De hotelstaf adviseerde ons een taxi met gids via het bedrijf van Titus, een hartelijke Afrikaan, die Ans en Sophie ook andere dagen zijn diensten zou aanbieden. Het bezoek aan het indruk-wekkende Apartheidsmuseum en de tocht langs en door de townships van Seveto bleken een echte eyeopener, net zo als karakteristieke aspecten van Johannesburg: grote welvaart naast diepe armoede, ommuurde huizen, forse hekken, in schooluniform gestoken kinderen en – opvallend genoeg – een uitstekende infrastructuur voor het omvangrijke autoverkeer. Wie had dat gedacht?

Inaugural adres bij WasteCon 2018 (Foto: Sophie van Kempen)

Linda Godfrey
Weer terug in het opvallende complex van Emperor’s Palace spoedden we ons naar de openingsborrel van de WasteCon 2018 Exhibition, met een officieuze, informele toespraak van Leon Grobbelaar, die een exemplaar van Challenging Changes in zijn hand hield. De expositie in het grote Centre Court  bood ruimte aan een vijftigtal stands van uiteenlopende bedrijven (waaronder een spectaculaire duurzame biertap). Tussen de stands waren  twee ‘catering places’ ingericht, waar bij de opening maar ook op de dagen erna de inwendige mens niets te kort kwam. Tijdens de openingsavond werden we aan diverse mensen voorgesteld: zo ook aan Linda Godfrey, de Zuid-Afrikaanse hoogleraar, die de filosofie van Challenging Changes volledig onderschrijft. Zij was uiterst actief: bij de opening van het congres (tweede van links op de foto), en ook in enkele workshops.

Sprekers zingen bij opening Zuid Afrikaans volkslied (Foto: Sophie van Kempen:

Volkslied
Op 16 october 2018 werd WasteCon 2018 officieel geopend met het zingen van het Zuid-Afrikaanse volkslied, een even opvallende als ontroerende gebeurtenis. Na de wisseling van de wacht – Leon Grobbelaer nam het presidentschap over van zijn voorganger Jan Palm – mag ik mijn keynote uitspreken, nadat de dagvoorzitter mijn complete doopceel heeft gelicht. Sophie van Kempen was meegegaan naar de opening, uit belangstelling maar ook om foto’s te maken. Mijn voordracht viel goed – ondanks de lengte van 40 minuten – getuige de positieve reacties in de pauze. Intussen had Gail Smit, executive WMISA-manager, een stand geregeld in het Centre Court, zodat ik exemplaren van Challenging Changes aan de man en vrouw kon brengen. Dat lukte wonderwel. De boeiende gesprekken, die ik met diverse ‘delegates’ mocht voeren deden mij besluiten om alle congresdagen in Emperor’s Palace te blijven.

Vrolijkheid troef met Challenging Changes: Ans Lansink geniet mee, in Ad’s eigen stand (Foto: Sophie van Kempen)

Workshops
Sightseeing was voor mij onmogelijk. omdat ik intussen was gevraagd om bijdragen te leveren aan twee  workshops. De eerste invitatie betrof de workshop over biobased economy, voorgezeten door David Newman, president van de World Biogas Association, en voorganger van Antonis Mavropoulos, de huidige ISWA-president. David meldde dat hij 25 jaar ervaring in de afvalwereld had. Hij wilde een gezamenlijke foto met de ‘father op waste hierarchy’, erkennend dat 25 jaar en 40 jaar een verschil van twee afvalgeneraties inhoudt. Bij de tweede workshop – georganiseerd door de Nederlandse ambassade en de gezamenlijke Chamber of Commerce – kwam ik Linda Godfrey weer tegen, naast het tweemanschap Freek van Eijk, directeur van Circular Hotspot Holland,  en Jeroen Nagel van Rijkswaterstaat Op doorreis van Kaapstad naar Amsterdam deden zij ook in Johannesburg aan kennisdeling. De ambassadestaf  kon dus drie ‘Dutch visiting ambassadors’ begroeten. 

Leon Grobbelaar laat Challenging Changes signeren (Foto: Sophie van Kempen)

Dank aan Leon Grobbelaar
Intussen was ik zo gehecht geraakt aan Emperor’s Palace en het voortreffelijke Peermont Metcourt Hotel, dat ik ook de derde, afsluitende congresdag sightseeing aan Ans en Sophie overliet. Met Titus in hoogst eigen persoon reden zij naar en door natuurpark Pilanesberg, waar zij allerhande wilde dieren van dichtbij konden vastleggen, digitaal en in het eigen geheugen. Zelf moest ik het doen met een bijzondere vogel op een zebrapad naar het congrescentrum. Opnieuw trof ik weer diverse ‘delegates’ – tot een ‘stumbling Nigeriaan’ toe – die meer wilden weten van de Ladder van Lansink. Leon Grobbelaar was zo blij met mijn komst naar Johannesberg, dat hij in de slottoespraak nog een keer naar de ‘father of waste hierarchy’ verwees. Zelf bewaren wij mooie en dankbare herinneringen aan alle dagen in Johannesburg, en vooral aan de hartelijke en tegelijk inhoudelijke wijze, waarop de ‘man van de ladder’ en zijn reisgenoten werden ontvangen. Chapeau voor Leon Grobbelaar en zijn enthousiaste IMWSA-team.